In een bestaande schuur uit het jaar 1850 plaatste het Zwitserse architectenbureau Lukas Lenherr een nieuwe, uiterst filigraan houten draagconstructie. De zes vurenhouten kozijnen – Six Frames – ondersteunen daarbij de bestaande houten structuur tijdens de bouwfase maar zijn vervolgens bewust zichtbaar gelaten.
Bijzonder is dat verschillende kolomloze ruimtes door de constructie over drie verdiepingen met elkaar verbonden zijn. Zo vormen ze één grote leefruimte van de begane grond tot aan het dak. Volgens de architect zijn de kamers op deze manier te beschouwen als een Amerikaan ‘Shotgun House’ -principe.
De meer gesloten ruimtes hebben zichtverbindingen, ramen of luiken en zijn in verschillende gevallen voorzien van catamaran netwerken. Verder beschikt de woning over een gesloten slaapkamer die is vormgegeven als een gesloten capsule op een lijmvrije, gestapelde planken vloer.
De schuur ziet er qua basisvolume en de vorm van het dak uit zoals vroeger. Aan twee zijden van de gevel zijn de ramen onzichtbaar gemaakt voor de buitenwereld door plaatsing van handmatig verstelbare zwarte houten lamellen. Het gebruikte zilversparhout voor de gevel werd verkoold volgens de Yakusuzgi-methode waardoor het langer meegaat. Dezelfde zilverspar uit de Jura is binnen als vloerbedekking gebruikt.
