In het begin van de 19e eeuw werd het vissershuis Palheiro gebouwd. Het stond langs de kust van Portugal en was bedoeld om te voorzien in de behoeften van de bewoners van het strand. Omdat het een speciale betekenis heeft in de lokale architectuur, gebruikte architect Pedro Henrique Arquiteto het als inspiratiebron voor een nieuwe woning.
Het project, gelegen op Esmoriz, weerspiegelt de lokale architectuur die door de jaren heen het landschap van de Portugese kustlijn markeerde. Wat de architect betreft moet dit architecturale object het behoud van dit regionale erfgoed bevorderen en het collectieve geheugen van de gemeenschap opfrissen.
De archetypische vorm van het huis is volledig van beton maar aan de gevels voorzien van hout dat eveneens terugkomt in de grote luiken. Het huis is toegankelijk via een helling die rust op palen die lijken op de paden die langs de kust lopen. Op dezelfde manier zijn ook de platforms ontworpen zodat terrassen ontstaan die fungeren als een verlengstuk van de binnenruimte.
Kenmerkend zijn verder de grote schuiframen voorzien van even grote buitenluiken. Deze luiken steken uit over de terrassen en beschermen tegen weersinvloeden.
Binnen in de woning is de trap het centrale element dat midden in de ruimte staat. Hij verbindt twee verdiepingen waarbij de begane grond de woon- en slaapkamer bevat terwijl de eerste verdieping meer bedoeld is om te rusten. Ook is boven opbergruimte gecreëerd.
