Zoals we bij Het Houtblad relatief weinig over woonboten of tiny houses schrijven, want houtbouw is zoveel meer dan dat, moeten we met zijn allen uitkijken dat de snelheid en demontabiliteit van seriematige houtbouw deze bouwmethode geen stigma oplegt.
Het wordt enthousiast gedeeld, het filmpje van minister Hugo de Jonge die net in Ridderkerk twee verschillende houtbouwmethodes geweest is. De minister toont zich van zijn gebruikelijke energieke en doortastende zijde en betoogt dat dit dé manier is om snel voor veel huisvesting te zorgen. Flexwoningen, voor de tijdelijk hoge vraag naar huizen.
En dat zijn ze natuurlijk ook. Makers van conceptmatige woningen genoeg die in dat gat zouden willen springen. Zeker gegeven het tekortschieten in woningen voor statushouders waardoor er een asielzoekerscrisis is. Wie heeft er niet gedacht aan het met hoge spoed neerzetten van een aantal van die prefab woningen? Finch, Fletts, Listers, Startblocks, Heijman Ones, HOUbaars, Wikihouses, Uuthuuskes.. noem maar op. Groot gelijk. Maar er zijn beren.
Beer één: zo snel gaat dat nu ook weer niet. Het COA en de verantwoordelijke ministeries willen liefst nu, gisteren die woningen hebben staan. Zelfs een bouwketenleverancier komt zo snel niet door de bocht. Afgezien van het vinden van een bouwplaats en het afgeven vergunningen: alles moet toch met enige aandacht getekend worden, voorbereid, doordacht. En daarna moet de capaciteit opgeschaald worden, materiaal groot ingekocht. Wat leidt tot
Beer twee: discontinuiteit: er bestaan houten woningconcepten die alles hebben uitbesteed, In principe zouden die het snelste moeten kunnen schakelen en uit kunnen breiden. Maar er is een grens aan hoe groot je een ballon kunt opblazen voor hij knapt. En als je al zeker weet dát die ballon gaat knappen (bij de asielzoekersstromen is het nooit anders dan golgbewegingen geweest), dan zit er heel veel waste in de investeringen die je moet doen voor de snelle groei.
Beer drie: het imago. Positief: moet je kijken wat een gaaf concept en hoe snel dat gerealiseerd kan worden en wat een fijne woningen de mensen er aan hebben. Negatief: het is maar tijdelijk. De houtbouwconcepten die we in Nederland hebben zijn allemaal nadrukkelijk bedoeld voor zo niet de eeuwigheid dan toch zeker decennia aan tevreden bewoning. Permanente huizen, toevallig gemaakt van biobased materiaal. En dat zou dan even neergeknald moeten worden om dan heel intensief bewoond te worden en daarna weer verlaten en afgebroken. Positief is dat je de demontabiliteit van houten woningen zo in een snelkookpan kunt laten zien, negatief is het beeld van de houten woning als noodwoning.
De beste berenjager bedenkt een humaan snelbouwconcept speciaal voor deze behoefte. Woningen die beter zijn dan een tentenkamp, comfortabel genoeg voor de winter en eventueel veel langere bewoning dan de bedoeling is. Woningen misschien die zo gebouwd zijn dat je ze ook over de grenzen kunt herbouwen, naar Oekraïne verschepen bijvoorbeeld voor de wederopbouw, of naar Afrika. Ik denk dat houtbouw daar best geschikt voor zou kunnen zijn. Maar niet per se de houtbouw zoals we nu kennen.
Als illustratie van deze blog gebruik ik een voorbeeld uit Geneve, een tijdelijk dubbel flatgebouw van houten modules op een houten fundering. Bedoeld voor statushouders. Zie Het Houtblad van december 2021 of lees als abonnees het artikel hier.
