Hier in Finland, waar veel huizen van hout zijn, zijn de mensen gewend aan veroudering. Je mag aan een huis zien dat het er al even staat, dat is helemaal niet erg. Wil de ‘houten revolutie’ slagen, dan zal dat gevoel ook in Nederland voet aan wal moeten krijgen.
Om een huis er altijd als nieuw uit te laten zien moet je hardhout gebruiken of elke paar jaar alles opnieuw lakken. Maar minder duurzame houtsoorten (in het Nederlands zijn er twee soorten duurzaam, ik bedoe durable) zijn ook prima te gebruiken. Maar dan moet je er wel mee leren leven.
Want het eerlijke verhaal over hout is: het vergrijst en het werkt. En dat is helemaal niet erg, hout kan dat hebben. Maar je moet het leren waarderen. Zoals we huizen in Zwitserland waarderen: donker geworden in decennia, het zacht hout deels verdwenen onder invloed van zonlicht en water, vol met karakter zoals een rode wijn.
Indien we huizen zien als objecten die vanaf dat ze gemaakt zijn bevroren moeten zijn in de tijd, niet meer mogen veranderen en we bouwen die huizen van hout, ja, dan heb je er heel veel onderhoud aan: elke paar jaar complete schilderbeurten, deelvervangingen etcetera. Waarbij de voordelen van het biobased materiaal langzaam afnemen door de toepassing van reparatiemiddelen en verf en toekomstige kopers bang zijn voor al dat onderhoud.
Willem van Bolderen
M.Sc. in Architecture
Founding partner Studio Puisto Architects
Teacher (Wood construction) Aalto University Department of Architecture
