De constellatie Body is een futuristisch hoogstandje in hout op de tweede en derde verdieping van het nieuwe kantoor van OMICRON Campus te Klaus. Mens en machine waren nodig om dit maxivisioen voor de werknemers uitvoerbaar te maken. Ten overvloede bewijst het materiaal hout dat het zich aan iedere eeuw aanpast.
Samen met Crossing Borders vormt Body de twee hotspots die de arbeid van de werknemers moeten optimaliseren, zie deel 1. Geheel in lijn met de filosofie van de opdrachtgever zetten de ongewone vormen van dit beeldhouwwerk, ontworpen door de Weense architect Gregor Eichinger, de waarneming drastisch op dolle schroeven. De grenzen tussen wanden, vloeren, plafonds, tafels, banken en stoelen vervagen volledig in deze houtcolossus (10 x 10 x 8 m). Compleet losgekoppeld van de realiteit welft, draait, golft, spiraalt, krult en tordeert hij zich tot een ruimte.
Donderend stilleven
Zeker deze glooiingen en plooiingen moeten de werknemers ertoe aansporen de strakke draden van hun eigen denkgewoontes te laten kortsluiten en vrij te gaan paragliden in hun hersenpan. De zinsbegoocheling van 70 ton moet je echt driedimensionaal beleven. Het is een donderend stilleven waar je nu eens tastbaar met beide benen op de grond staat, dan weer wankelmoedig te rugge gaat, dan weer zwevend met je hoofd in de wolken loopt. Iedereen mag in al dit utile dulci het hoofd lichtvoetigerkind aan het hollen brengen! Hout als duurzame grondstof én als gezond mensenmateriaal waren terecht strikte eisen van OMICRON, maar het was ook zeer geëigend om deze alovertreffende abstractie enigszins te aarden en gevoelens van bescherming, behaaglijkheid en warmte mee te geven.
Absoluut bewijs
De hotspot Body is ook een absoluut bewijs van wat 3D-tekenprogramma’s en cnc-machines tegenwoordig vermogen. Toen Eichinger de complexe 3D-tekening aan meester-timmerman Harald Berchtold uit Schwarzenberg liet zien en vroeg of al die vloeiende vormen realiseerbaar waren, zei deze met kloppend hart, maar zonder één spier te vertrekken dat dat geen enkel probleem was. Dat was 2012; het was nog drie jaar leven en soms beven, tot het kunstwerk in 2015 gereedkwam, op de millimeter een exacte kopie van de schets. Het basismateriaal bestond uit platen PEFC-gecertificeerd kruislaaghout van 13 x 3 m, dik 12 cm. Van de aangeleverde 235 m3 is ongeveer de helft in de vormgeving gestold.
Genummerde plakken
De ingewikkelde fabricage had als complicatie dat het houtstelsel in een gebouw moest passen. Zoals je op zolder geen megavlieger moet plakken die niet door het trapgat kan, zo moet je ook buiten geen megaliteit fabrieken waarvoor de deur te krap is. Timmervirtuoos Berchtold zag meteen de oplossing: het hele blok moest als een worst in genummerde plakken worden opgedeeld en ter plaatse naadloos worden samengevoegd. Preambule was dat het kruislaagvuren het juiste houtvochtgehalte moest hebben, opdat het zich niet naderhand krimpend en zwellend vrije vormen zou scheuren. Vanwege het perpetuum mobile van convexe en concave achtbaanwelvingen was het danig zoeken naar de juiste producent voor dit klusje. Dat werd Mayr-Melnhof Holz uit het naburige Reuthe. Hun vijfassige cnc-machine draaide 2,5 maand onafgebroken om de duizendplus onderdelen te vervaardigen. Vaak moesten ze tot zes keer door de machine, voor ze de juiste vorm hadden.
Boeiende toekomst
De montage nam vijf weken in beslag. Daartoe werd een speciale hefinstallatie gebouwd. De horizontaal aangevoerde elementen werden stuk voor stuk verticaal door het venster getransporteerd en vervolgens aan elkaar geregen. Dat duurde twee weken. Daarna kostte het nog drie weken om alle houtoppervlakken te schuren, slipvast te maken en te oliën. De rest is enerverende geschiedenis voor de makers en boeiende toekomst voor de verblijfsgebruikers.
CO2-voetafdruk
In het project is 126 m3 kruislaaghout toegepast. Dit betekent een CO2-vastlegging van 78.241 kg. Het compenseert de uitlaatgassen van een middenklassenauto over 521.607 km, of het jaarlijkse elektragebruik van 86 huishoudens.
| Locatie: | Oberes Ried 1, Klaus, Oostenrijk |
| Ontwerp: | eichinger offices Wenen |
| Houtconstructeur: | mkp (merz kley partner) Dornbirn, Oostenrijk |
| Aannemer: | Mayr-Melnhof Holz Reuthe, Oostenrijk |
| Montage: | Gerhard Berchtold Zimmerei Schwarzenberg |
| Leverancier kruislaaghout: | Stora Enso Bad St. Leonhard |
Zie ook:
Omicron Campus Klaus, Algemeen
Omicron Campus Klaus, Licht
